PHOTO CONTEST ENTRY

"Haplos"
Angelo Rosario Aquino
Diliman, Quezon City

Estudyante palang ako nun nung una akong nasaksihan ang pagdalaw ng imahen ng Ina ng Santo Rosaryo sa Letran Calamba, nang sumunod na pagdalaw ay naging bahagi na ako ng preparasiyon, naalala ko nun nang araw na ng kanyang paglisan, hindi na ako nakagalaw sa aking kinatatayuan, kahilera ko ang aking mga kasamahan at pinapanopod ang pagbuhat pabalik sa kanyang sasakyang karosa. Hindi naging madali para sa akin ang masaksihan ang ganito, napuno ako ng emosyon at ng luha ang aking mga mata pero ramdam ko na sa kanyang paglisan ay ang pagtugon sa aking mga panalangin, naramdaman ko ang ginhawa na tila dala niya ang lahat ng binitawan kong salita na galing sa aking puso.

Hindi naglaon ay naging panata ko na ang maging bahagi ng paghahanda at pag oragnisa sa kanyang pagbabalik sa eskuwelahan ng Letran Calamba, isang biyaya para sa akin ang ganitong pagkakataon. Alam ko isa lang ako sa mga libo-libong deboto na namamanata sa kanya, hindi lang siya mahabagin na Ina kundi mapagaruga rin tulad ng pag-aalaga niya sa kanyang anak na si Hesus.

Ilang henerasyon na ang nakalipas, may matanda, may bata, at may mga kabataan na hindi humihinto na naniniwala sa kanya, sa pamamagitan niya ay diringgin ng Panginoon ang hikbi at bulong ng ating isip at damdamin. May mga pagkakataon man na nawala ako sa landas na dapat kong tahakin, naniniwala ako na ako ay karga at yakap ng Mahabagin na Ina.

We are closely monitoring visitors IP address for VOTE VERIFICATION. Thank you!